γνυπ-

γνυπ-, γνυπ(ε)τ-

Grammatical information: v.

Meaning: `be depressed' (Men.)

Other forms: γνύπωνες στυγνοί, κατηφεῖς, ἄτολμοι, παρειμένοι. καὶ μαλακοί, ἀπὸ τοῦ εἰς γόνυ πεπτωκέναι H. with the verbal forms γνυπόντι (leg. γνυποῦντι) and from *γνυπόω: ἐγνυπωμένον ταλαίπωρον. κατηφές and ἐγνυπώθη τρυφᾳ̃. καὶ τὸ ἐναντίον H. and κατεγνυπωμένον (Plu. Mor. 753c), -μένως (Men. 857). With γνυπτ-: γνυπτεῖν ἀσθενεῖν. μαλακίζεσθαι H. and γνυπτῶν (cod. γνυων) νωθραίνων H. From *γνυπτόω: κατεγνυπτῶσθαι = κατεστυγνᾶσθαι (H. s.v. γνύπετοι). With anaptyctic vowel γνύπετοι ἐκτεταμένοι, δειλοί, ἄλλοι δε κατηφεῖς H. Here also γνυπεσόν ἀργόν, οἱ δε ἔκλυτον H. with τ\/σ.

Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]

Etymology: Fur. 315 has rightly seen (following Latte; see now LSJSup. s.v. γνυπτόω) that this is a separate verb with the forms γνυπ-, γνυπτ- and a form with anaptyxis γνυπετ-; the variation π\/πτ etc. is well known in Pre-Greek (Fur. 307ff; Beekes, Pre-Greek section 5.5)